AnnaMacondoBooks

Traveblook, to książka od której możecie zacząć planowania swojej podróży, w tym przypadku do Krakowa. 

Książka podzielona jest na wygodne sekcje. Min. na kiedy warto zaplanować swój wyjazd, oraz czym najlepiej dojechać do Miasta Królów. W przewodniku znajdziemy liczne informacje praktyczne, uporządkowane od A do Z (min. Dla dzieci, Niepełnosprawni czy wycieczki zorganizowane).

Miasto zostało podzielone na główne dzielnice i obszary które warto odwiedzić. Wawel, Stare miasto, Kazimierz, Podgórze, Nowa Huta. W każdej części opisano miejsca które koniecznie trzeba odwiedzić, oraz informacje o godzinach otwarcia czy cenach wstępu. Autorzy zamieścili także wiele ciekawostek, które z pewnością wzbogacą zdobytą w trakcie zwiedzania wiedzę.

Dopełnieniem całości, jest spora dawka wiedzy historycznej czy rozpiska najważniejszych imprez i festiwali jaki odbywają się w mieście.

Jako że znam Kraków bardzo dobrze, mogę stwierdzić, iż każdy kto skorzysta z travelbooka przy planowaniu swojej podróży tutaj, będzie bardzo zadowolony.

Ps. Kieszonkowe wydanie, mnóstwo zdjęć oraz liczne mapki, są doskonałym dopełnienie tej pozycji. Zdecydowanie polecam! 

Ten trudny temat, nie jest moim pierwszym czytelniczym wyborem, ale z racji poszerzania horyzontów i wiedzy historycznej sięgnęłam po książkę Mariusza Nowika “Palmiry. Zabić wszystkich Polaków”. Dopiero lektura tego kalibru, może nam uświadomić, czym tak naprawdę jest okrucieństwo wojny i bezwzględność wojennych oprawców.

Zbrodnie w Palmirach, nazywa się często drugim Katyniem. W latach 1939 -1941 w dobrze zaplanowany i przemyślany sposób, na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej, wymordowano ponad 1700 osób. Wywożeni ciężarówkami, więźniowie min. Pawiaka, więzienia mokotowskiego czy gmachu przy Alei Szucha 25,  trafiali do leśnych mogił, zabijani strzałami z karabinów maszynowych. Nie oszczędzano nikogo, swoje życie zakończyło tam także wiele kobiet, czy bardzo młodych ludzi.

W książce Mariusza Nowika, odnajdujemy historie osób które z jakichś powodów uniknęły tej okrutnej śmierci, ale także tych które miały świadomość zbrodni, jaka miała miejsce w Palmirach. 

Autor, przybliżając ich historie, posługuje się językiem bardzo literackim, starając się oddać, emocje, strach, niepewność własnego losu, jaka im towarzyszyła. Opisy pierwszych dni wojny, polowania na ludzi, oszukiwania ich (tuż przed wywózką, podobnie jak  w przypadku transportów likwidujących Getto, niejednokrotnie otrzymywali oni upragniony bochenek chleba, tak aby oszukać ich czujność, dać ostatni cień złudnej nadziei), karnych egzekucji… Także ludzi, takich jak Barbara Wiśniewska - Sokołowska, czy fryzjer Piegat, którzy jakimś niebywały cudem uniknęli śmierci. 

Jeśli nie boicie się trudnych tematów i chcecie pogłębić swoją wiedzę na temat Drugiej Wojny Światowej, to sięgnijcie po tą książkę. Musicie mieć jednak świadomość, że ukazane w niej obrazy, zostaną z wami na długo.   

Donnie Eichar, postanowił po raz kolejny zmierzyć się z zagadką Martwej Góry.

Swoje rozważania opiera na archiwalnych aktach sprawy, dziennikach i zdjęciach zaginionych turystów, wywiadach prowadzonych z grupą poszukiwawczą, a także ustaleniach z wyprawy śladami grupy Diatłowa, która odbyła się w 2012 roku.

Książce z pewnością  nie można odmówić rzetelnego przygotowania materiałów źródłowych, przedstawienia szczegółowych ustaleń ze śledztwa, czy wielu zdjęć związanych z wyprawą (w tym ostatnie zdjęcie z aparatu należącego do grupy).

Z drugiej strony, mam wrażenie że wszystko co wiadomo o tej wyprawie, zostało już powiedziane (kilkukrotnie) i z dużym prawdopodobieństwem nie uda się tej sprawy ostatecznie rozwiązać. 

Autor pokusił się także o przygotowanie własnej teorii i próbę odtworzenia przebiegu zdarzeń.

Myślę że jest ona tak samo prawdopodobna jak pozostałe, ale to już pozostawiam ocenie Czytelników.

Jeśli interesuje Was ten temat, to warto sięgnąć.

Góry Polski - 60 najpiękniejszych szlaków”. Książka  o wygodnym, kieszonkowy rozmiarze podzielona jest na główne pasma górskie Sudety i Karpaty, a te z kolei podzielone są na mniejsze regiony. Każdy z nich wyróżnia najpopularniejsze trasy i szlaki, min. Na Śnieżkę, na Szczeliniec, na Baranią górę, na Babią górę, na Turbacz, w moich kochanych Pieninach na Trzy Korony i na Sokolicę, w Bieszczadach na Połoninę Wetlińską, czy wreszcie w Tatrach na Gęsią Szyję, na Giewont, czy do Doliny Pięciu Stawów (i wiele, wiele innych).

Każdy podrozdział otwiera mapa danego regionu, czy pasma górskiego. Przy każdym szlaku znajdziemy informację o długości szlaku, jego typie, uśredniony czas potrzebny na pokonanie szlaku, oraz jego trudność i profil terenu. To co mi się bardzo podoba, to informacja nt. dzieci oraz sugestia od jakiego wieku, można dany szlak pokonywać. 

W dalszej części mamy już szczegółowy opis trasy, wraz z głównymi punktami widokowymi czy postojowymi. Każdy opis wzbogacają piękne zdjęcia, a całości dopełniają opisy poszczególnych regionów. 

Przewodnik polecam tym, którzy chcieliby odwiedzić najważniejsze górskie szlaki w Polsce. 

A ja bardzo chciałabym zobaczyć taki przewodnik w rozszerzonej wersja dla Beskidu Sądeckiego i Pienin.

Ostatnio trafiłam na ciekawą pozycję czyli “Jogę piękna” autorstwa Marty Kucińskiej.

Matka trójki dzieci, 44 lata (sama tak pisze na swoim  blogu), a do tego piękna i bardzo zadbana kobieta.

Oczywiście jak chyba każda kobieta, ja też lubię o siebie zadbać, chociaż staram się to robić z rozsądkiem, zachowując balans pomiędzy “dobrymi genami” i codzienną pielęgnacją, która pozwala mi czuć się dobrze. Tym bardziej zainteresował mnie program Marty Kucińskiej, który łączy zasady ajurwedy i jogi twarzy. Według autorki, stosowanie tej metody to naturalny sposób  spowolnienie zmian zachodzących na naszych twarzach.

Autorka wprowadza nas zatem w świat ajurwedy, przybliżając jej podstawowe założenia, z drugiej zaś strony opisuje procesy które przyczyniają się do starzenia się twarzy (naturalne procesy zachodzące w skórze, takie jak utrata kolagenu i hialuronu, ale także zastoje limfatyczne, zanik naczyń włosowatych, stres oksydacyjny, glikacja).

W dalszej części autorka przybliża nawyki, które gdy będą przez nas stosowane, z pewnością wpłyną na poprawę naszego wyglądu i samopoczucia. Kolejna część poświęcona jest na przybliżenia całościowego stylu życia, w myśl zasady prawdziwe piękno płynie z równowagi pomiędzy ciałem, umysłem i duszą.

Wśród istotnych czynników autorka wskazuje zatem dobry sen, prawidłową dietę, wartości płynące z jednodniowej głodówki.

Kolejna część jest już poświęcona jodze twarzy. Mamy zatem szergo ćwiczeń i automasaży, które będa pozytywnie wpływać na poszczególne części naszej twarzy (wszystkie ćwiczenia są opatrzone odpowiednimi zdjęciami). Dopełnieniem tej terapii, jest zachęcenie do samodzielnego przygotowania kosmetyków, oraz opis zabiegów kosmetycznych, które także mają za zadanie poprawić nasz wygląd i samopoczucie. Autorka przygotowała wiele przepisów, które pomogą w przygotowaniu domowych specyfików pielęgnacyjnych. Ostatnia część poświęcona jest aromaterapii. 

Odnośnie samej książki, jest pięknie wydana i z pewnością sprawi przyjemność wielu kobietom. Rady są ciekawe i dość niecodzienne, niemniej ich stosowanie wymaga pewnej ilości wolnego czasu. Myślę że jest to książka którą można się inspirować.  

Poszczególne rozdziały, podzielone są na hasła i stwierdzenia, które w swych rozwinięciach podają sposoby na dobre samopoczucie i długowieczność:

Jedz mniej by dłużej żyć,

Mniej soli, więcej lat (prawda),

Trochę wina nie zaszkodzi (moja ulubiona ;-),

Odtruj kuchenkę (sposoby na czystość w kuchni bez używania środków czystości które mogą być toksyczne);

Energetyczne punkty kompasu (fengshui w domu)

Długie spacery, długie życie (zgadzam się w całej rozciagłości);

Miłość oczyszcza tętnice (<3)

Słuchaj swoje wewnętrznej mądrości (zawsze słucham)

Bardzo przyjazny i przystępny poradnik, który pozwala nam odkryć co w naszym życiu będzie na nas dobrze wpływać, a co możemy jeszcze poprawić :-) 

Warto sięgnąć!

Lubię od czasu do czasu, wyjść poza moją książkową strefę komfortu i poczytać coś “innego”. Zresztą w mojej bibliotece romans mafijny, to ostatnio bardzo popularny kierunek, więc postanowiłam sprawdzić “czym to pachnie”. Jeśli chodzi o samą fabułę, to jak łatwo się domyślić, dużo w niej mafii i sexu. Momentami można się zastanawiać, jak szybko splotły się drogi dwójki głównych bohaterów (Polka Alicja i Albańczyk Konstandin), o których relacji naprawdę można powiedzieć, że to miłość od pierwszego… przewrócenia. Oprócz tego zastanawiający jest duży pech głównej bohaterki, niemniej tak to już w bywa, że każdy Kopciuszek (nawet ten wyjątkowo pechowy) w końcu trafia na swojego silnego księcia. 

Cóż mogę powiedzieć, książkę się bardzo dobrze i szybko czyta. Wyjątkowo podobał mi się lekki styl autorki, który jest bardzo przyjemny i przyjazny czytelnikowi (albo raczej Czytelniczce). Jeśli macie ochotę na coś lekkiego i pikantnego jednocześnie, to polecam.